Avusturalyalı funnel örümceği, dünyadaki en zehirli örümceklerden biridir, ama bu zehirli avcı, inmeden kaynaklanan beyin hasarlarını engellemeye yönelik anahtarı taşıyor olabilir.
Her yıl, ortalama 5 milyon insan inme sonrası beyin hasarı ile kalıyor, ama funnel örümceğinin (Hadronycheinfensa) zehirinde keşfedilen yeni protein, inmeden saatler sonrasında uygulandığında bile beyin nöronlarının ölmesini engelleyebiliyor.
Avusturalya’da bulunan Queensland Üniversiteli zehir araştırmacısı Glenn King, “İnme sonrası gerçekleşen hasarın, ilk defa nasıl engellenebileceğini bulduğumuza inanıyoruz,” dedi.
“Keşfettiğimiz Hi1a proteini, inme sonrasında gerçekleşen beyin hasarının önemli faktörlerinden biri olan asit-algılayıcı iyon kanallarını tıkar.”
Bastian Rast/Queensland Üniversitesi
İskemikinme olarak adlandırılan en sık rastlanılan inme, beyine giden kan ve oksijen kaynaklarını engeller. Buna karşın, vücut oksijen yetersizliğinin etkisini azaltmak için glikoz parçalar, bu da beyin hücrelerini öldürebilir.
Ama, şu ana kadar sıçanlarda test edilmiş olan Hi1a proteini, beynin asit birikimini algılamasını engelleyerek bu sürecin gerçekleşmesini önler.
Proteini, araştırmacılar Hadronycheinfensatürünün DNA’sını sekanslarken yanlışlıkla keşfetmiş ve bu peptitindahaönce kasıtlı inme sırasında sıçan beyinlerini koruduğu görülen ve tarantula zehirinin izole edilmiş olan psalmotoxin (PcTx1)bileşiğine benzerlik taşıdığı gözlemlemişlerdir.
Bu benzerlik, araştırmacıları üç tane Hadronycheinfensatüründen zehir alıp Hi1a proteinini sentezleyip PcTx1 etkisini yeniden oluşturabilmeye teşvik etti..
King, The Guardian’da olan bir röportajda, Ian Sample’a “Daha da etkili olduğunu gördük,” dedi.
Kasıtlı inme gerçirilen sıçanlarda test edildiğinde, inmeden 2 saat sonra verildiğinde ve bileşiğin verilmedikleriyle kıyaslandığında, hayvanların penumbral (korteks) bölgelerinde hasarı %80’e kadar indirildiği görüldü.
The Guardian’a “Tedavi edilmeyen fareler inme sonrası çok kötü performans gösterdi. Nörolojik ve motor performansları çok kötüydü,” dedi King. Hi1a tedavisi görenlere ise “bu fonksiyonları neredeyse normale döndü.”
Bu protein, inme gerçekleştikten birkaç saat sonra uygulandığında da sıçanlara etkili oldu – bu çok önemli olabilecek bir faktördür, çünkü inme inen hastaların hemen medikal tedavi görmesi mümkün olmayabilir.
İnmeden 8 saat sonra verilen tekli doz da, beyinin penumbral bölgesindeki hasarı %65’e kadar indirildiği ve sıçanlardaki iskemik (striatal) merkeze koruma sağladığı görüldü. Araştırmacılar, yazılarında “hypoxia tarafından etkilenen dokular genellikle tedavisel müdahaleye karşı inatçıdır” diye açıkladı. .
Hi1a proteninin bu yararlarının insanlara uygulanabileceğini kesin olarak söyleyemeyiz tabi – ama araştırmacılar bu konu hakkında ümitliler ve gelecek iki yılda inme geçirmiş hastalarda klinik testleri uygulama planları yapıyorlar.
Takım, eğer denemeler başarılı olursa ve proteinin güvenli olduğu kanıtlanırsa, tedavinin gelecekte beyine enjeksiyon veya genizsel yol ile uygulanabileceğini düşünüyorlar.
Eğer bu gerçekleşirse, inmeden kaynaklanan beyin hasarına karşı alınmış ilk medikal adım olacaktır ve bu, medikal tedavi dünyasında hissedilen boşluğu doldurmamıza yardımcı olacaktır.
King, The Australian’daki bir röportajında, John Ross’a “[Bu] modern tıpın bir başarızlığı,” dedi.
“Dünya çapında ikinci en yaygın ölüm nedenidir, ama bunu düzeltebilecek herhangi bir ilaca sahip değiliz.”
KAYNAK:
http://www.biyologlar.com/bilimadamlari-inme-kaynakli-beyin-hasarlarini-engellemek-amaciyla-olumcul-orumcek-zehiri-kullanmayi-planliyor
Bu makaleyi 3 dakikada okuyabilirsiniz.
Moleküler Biyoloji ve Genetik
