Ölü Donörden Transplante Edilen Uterusta Doğmuş ilk Bebek

Ölen donörlerden yapılan uterus transplantları daha önce denendi, ancak geçen sene Aralık ayına kadar hiçbir alıcı bir çocuğu uzun bir süreliğine taşıyamadı.

Anne, ”Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser” (MRKH) sendromu olan 32 yaşında bir kadındı. Bu durum, uterus ve vajina gibi kadın cinsel üreme organlarının doğumda az gelişmiş veya eksik olmasına neden olan bir durumdu.

Donörüyle ilgili bilinen her şey 45 yaşında, üç başarılı vajinal doğum yapmış ve beyin kanamasından ölümünden önce organlarını bağışlamıştı.


15 Aralık 2017’de, sezaryen ile 2,550 gram ağırlığındaki bir kız çocuğu annesine teslim edildi. Tüm istenen bir ailenin ümit edebileceği şekilde, sağlıklı bir çocuk olmasıydı.


Dört yıl önce 36 yaşında bir İsveçli kadın, bir donörün sağladığı bir rahimle IVF kullanarak sağlıklı bir çocuğu başarılı bir şekilde sahip oldu.

Bu olayda  61 yaşındaki donör hayattaydı ve o zamanlar en üst düzey operasyon için uterusundan cömert bir şekilde vazgeçiyordu.

Canlı bağışçılardan gelen organları kullanan prosedürler, o zamandan beri, toplamda 11 canlı doğumla sonuçlanmıştır. Canlı bireyden uterus nakli yıllardan beri 39 kez denenmiştir.

Bu oranların zamanla iyileşmeye devam edeceğinden şüphe duymaya biliriz. Ancak genel olarak canlı bağışçıların azlığı göz önüne alındığında, rahminden vazgeçmeye istekli insanların sayısı o kadar da çok değil.


Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo’dan Araştırmacılar;

“Ölen donörlerin kullanımı bu tedaviye erişimi büyük ölçüde genişletebilir ve sonuçlarımız uterus infertilitesi olan kadınlar için yeni bir seçenek için konsept kanıtı sağlar.” diyor.

Şöyle bir bakacak olursak;

“Organları kendi ölümleri için bağışlamaya istekli ve adamış olan insanların sayısı, daha büyük bir potansiyel bağışçı nüfusu sunan canlı bağışçılardan çok daha büyüktür.”

2011 yılında, MRKH sendromu olan 23 yaşında bir kadın, Türkiye’de ölen bir vericiden gelen bir rahimi kullanarak gebe kalmıştır.

Trajik olarak, gebeliğin gebe kaldığı tarihten altı hafta sonra imkânsız olduğu tespit edilmiş ve son verilmiş donörler tarafından sağlanan uterusların gebeliği boyunca tamamen yeni bir yaşam sürdürebileceğinden şüphe uyandırılarak sona ermiştir.

Araştırmalar devam ediyor. Bilinçli gönüllüler hala doğum yapma ümidiyle ilgili rahatsızlık ve potansiyel travmadan geçmeyi tercih ediyorlar.

Bu yeni başarı ile sadece verici organlara daha fazla erişme sözü değil, nakledilen uterusun tam olarak bir embriyoyu başarılı bir şekilde taşıması için ne gerektirdiği hakkında hayati bilgiler sağlıyor.

Muhtemelen takımın başarısı için bir dizi şeyler açıklanabilir. Ancak araştırmacılar anahtar faktörün zamanlama olabileceğine inanıyorlar.

Transplantasyondan beş ay önce, alıcının kendi fonksiyonel yumurtalıklarından on altı yumurta çıkarılmıştı. On beşi döllenmiş, 8 tanesi daha sonra implantasyon için korunmuş olan embriyoları sağlamıştır.

Transplantasyon Eylül 2016’da gerçekleşti. Ameliyattan yedi ay sonra, reddedilme veya anormallik göstergeleri ve düzenli görünen menstürasyon olmaksızın, alıcı embriyolarından birini aldı.

Ekip, sadece altı ay daha erken bir tarih hedeflemişti, ancak endometriumun kalınlığından memnun kalmamıştı.

Bu  kısa bekleme süresinin bir fark yaratıp yaratmadığını kesin olarak söylemek zor, ancak antirejeksiyon ilaçları ve antibiyotiklerin tedavisi, vücutta gelişmekte olan bir embriyo için olasılıkları bozabilecek her türlü komplikasyona yol açabilir.

Ekibin önemli olduğunu düşündüğü bir diğer faktör de uterusun oksijen içermediği zaman miktarıydı. Bir kan kaybından sekiz saat sonra iyi bir uterusun işlev görebileceğini keşfettiler.

Bunun bilinmesi, tüm farkı yaratabilir.

Bu tür transplantlar için tipik olduğu gibi, bağışlanan uterus, doğum sırasında çıkarıldı. Bu şekilde, hastanın uterusun  reddedilmesinden kaçınmak için gerekli ilaçları almaya devam etmesi gerekmez. Fakat aynı zamanda, bu olağanüstü küçük kızın gelecekte benzersiz gebeliklerini paylaşan biyolojik kardeşleri olacağı anlamına da gelmez.

Ona mutlu bir ilk doğum günü diliyoruz. Kuşkusuz ki ailesi onu gerçekten çok özel bir hale getirecek.

Bu araştırma The Lancet‘de yayınlandı.

 

 


 

Facebook Yorumları

Bu makaleyi 3 dakikada okuyabilirsiniz.
Bu gönderiyi beğendiniz mi ?
  • Fascinated
  • Happy
  • Sad
  • Angry
  • Bored
  • Afraid

By Yönetici

Moleküler Biyoloji ve Genetik

Related Post

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir