İnterferon bumerang’ı
İnterferon-α / β reseptör (IFNAR) eksikliği olan fareler Zika virüsü (ZIKV) de dahil olmak üzere virüslere karşı oldukça duyarlıdır. Önceki çalışmalar, farelerde gebelik sırasında ZIKV enfeksiyonunu, Ifnar1 – / – dişileri doğal tip erkeklere geçerek Model I interferon (IFN) yanıtlılığını koruyan Ifnar1 +/- fetusları üretti. Yockey ve ark. , bu bağlamda fetal tip I IFN sinyalizasyonunun, Ifnar1 – / – dişileri Ifnar1 +/- erkeklere geçerek rolü doğrudan incelemiştir. Ifnar1 – / – fetuslar, Ifnar1 +/- fetuslarla karşılaştırıldığında ZIKV titrelerinin daha yüksek olmasına rağmen, Ifnar1 – / – fetuslar daha uzun süre hayatta kaldı. Dahası, Ifnar1 + + fetuslarının plasentalarında tip I IFN sinyalizasyonunun aktivasyonunun fetal hipoksi, yok olma ve rezorpsiyona neden olduğunu bulmuşlardır. ZIKV enfeksiyonunun ötesinde, çalışma, gebelikle ilişkili komplikasyonlarda IFN rolünün daha yakından incelenmesini gerektiriyor.
Gebelik sırasında Zika virüsü (ZIKV) enfeksiyonu, mikrosefali, büyüme kısıtlaması ve fetal ölüm de dahil olmak üzere olumsuz fetal sonuçlarla ilişkilidir. Tip I interferonlar (IFN), ZIKV’ye karşı konağın direnci için gereklidir ve IFN-a / β reseptör (IFNAR) eksikliği olan fareler, ZIKV enfeksiyonuna karşı oldukça duyarlıdır. Vahşi tip böceklerle çiftleştirilen tip I IFN reseptör nakavt (Ifnar1 – / -) barajlarının ZIKV enfeksiyonundan sonra, plasental hasar ve fetal rezorpsiyon ile şiddetli fetal büyüme kısıtlaması gözlemlenmekte ve böylece fonksiyonel tip I IFN sinyali veren fetuslar ortaya çıkmaktadır. Konjenital enfeksiyon modelinde ZIKV hastalığını sınırlama veya arabuluculukta tip I IFN’lerin rolü hala bilinmemektedir. Bu çalışmada, Ifnar1 – / – Zikv ile Ifnar1 +/- siresiyle çiftleşen barajlara karşı meydan okuduk. Bu üreme planı, aynı uterusta (Ifnar1 +/-) ifade eden veya IFNAR’ı (Ifnar1 – / -) ifade etmeyen bir fetus karışımı taşıyan hamile barajları incelememizi sağladı. Virüs, Ifnar1 plasentasında – / – Ifnar1 +/- konseptinde olduğundan daha yüksek bir titreye çoğaldı. Bununla birlikte, oldukça beklenmedik bir şekilde, sadece Ifnar1 +/- fetuslarının erken gebelik sırasında ZIKV enfeksiyonundan sonra emildiklerini, buna karşın Ifnar1 – / – littermatlerinin gelişmeye devam ettiğini bulduk. Fetüsün ve plasentanın analizi, ZIKV enfeksiyonundan sonra konseptteki IFNAR sinyalizasyonunun, plasenta labirentinin gelişimini inhibe ettiğini ve bunun da maternal-fetal bariyerin anormal mimarisine neden olduğunu ortaya koymuştur. Midgestasyon insan koryonik villöz eksplantlarının tip I IFN’e maruz kalmasına, ancak tip III IFN’lere maruz kalmaması, plasenta morfolojisini ve villöz çekirdeğin içinde uyarılmış sitokkeletal yeniden düzenlenmeleri değiştirdi. Bulgularımız konjenital viral enfeksiyonlar bağlamında tip I IFN’leri spontan düşükler ve büyüme kısıtlaması da dahil olmak üzere gebelik komplikasyonlarının olası bir arabulucusu olarak ortaya koymaktadır.
Kaynaklar ve İleri Okuma:
http://immunology.sciencemag.org/content/3/19/eaao1680?utm_source=64&utm_medium=social&utm_campaign=Science-Immunology-%28%40SciImmunology%29&utm_term=SciMag&utm_content=AAAS
Bu makaleyi 3 dakikada okuyabilirsiniz.
Moleküler Biyoloji ve Genetik
