19.yüzyılda yaşamış mikolog ve mantar araştırmacısı. Kadın çağdaşlarının aksine çiçek tasviri değil,fungi tasvirlerinden oluşan 175 mantar türünün illüstre edildiği bir kitabı vardır.

HAYATI

ERKEN DÖNEM VE EĞİTİM

Mary Banning Oxford ,Maryland’da 1822’de bir çiftlikte doğdu. Dokuz çocuğun en küçüğüdür.Babası Robert Banning Maryland Tarım Topluluğunun ilk kurucularındandır. Mary yaşadığı döneme göre iyi bir eğitim seviyesine sahiptir.Erken yaşlarında zehirli mantarlarla(toad stools) ve doğa tarihiyle ilgilenmiştir.

Babasının 1845’te ölümünden sonra, Banning, annesi ve bir kızkardeşi Baltimore’a taşındı. Orada 1890 yılına kadar ikamet etmişti.Burada mantar illustrasyonlarını içeren kitabı The Fungi of Maryland i çizmeye başlamıştır.1870 te annesi ve 1885 te kız kardeşini bir hastalık sonucu kaybeder.

THE FUNGI OF MARYLAND

Resimler parlak renklidir (onları görebilen bazı mikologlara göre doğruluk için çok parlaktır). 20. yüzyıl öncesinde yapılan çok bilimsel illüstrasyon gibi, görüntüler de betimsel amacından ödün vermeden, hoşa giden, dekoratif bir tarzda oluşturulmuştur. Hemen her görüntü, solungaçları ve diğer anatomik yapıları gösteren, tasvir edilen mantarın bir kesit bölümünü içerir. Birçoğunun ayrıca türlerin sporlarının küçük bir çizimi var.Banning, her suluboya altında, mantarın bilimsel ve ortak isimlerini, bir paragrafı ya da ikisini, onu bulmasına yol açan olayları ve çoğunlukla açıklayan paragraflarını yazdı.

Çoğu kadın ” botanikçiler ” çiçek eskizlerken, Banning’in alçak gönül mantığı arayışı onu deli bir etiketle çevirdiler . Banning, seyahatlerinde karşılaştığı insanlar hakkında şunları yazdı: “Aslında bunu gülünç görüyorlar.” Birisi onu “ölümüne zehirleyeceksin!” Diye uyardı. diye haykırdı, “Zavallı şey temiz delirdi!” Banning, “beni deli bir kadın olarak görüyorlardı … cahiliyetlerine acıyordum” diye suçlamadı.

Bununla birlikte, çalışmalarının verimleri arttıkça -sonra yaklaşık iki düzine yeni mantar türünü tespit etti- amatör statüsünün sınırlarını hissetti ve erkek egemen bilim camiasına erişim istedi.

Yasaklama, cinsiyete daha az engel olan ve uzmanlığı kendisi için konuşabilen postayla uzandı. New York Eyalet Müzesinde görevli bir lider mikolog olan Charles Horton Peck, onun en yakın şefi oldu. 1879’da Peck’e “sen tartışmalı mantar alanındaki tek arkadaşımsın ve tür talimatların her ölçünün üstü değerlidir” diye yazdı. Peck ve diğer mikologlarla yaptığı yazışma, Amerika’daki disiplinin büyümesine katkıda bulundu, ancak nadiren para basar veya asla tanınmazdı. Pek çok bayan yazar ve bilim adamı gibi, katkıları rekor kırıldı ve on yıllar sonra eserinin yeniden keşfedilmesi mümkün olmasa bile görünmez kaldı.

Banning, 1888’de 66 yaşındayken, The Fungi of Maryland’deki el yazmasını tamamlamıştı . 175 gür, elle boyanmış suluboya ve geniş açıklamalarla, “önemli miktarda harcama yapılmaksızın yayınlanacak kadar büyük” olduğunu biliyordu ve basılması için pek umutlu değildi. Peck’e göre, “en zor şartlar altında başlayan yaklaşık 20 yıllık bir çalışmaydı, ancak en tutarsız azimle sürdürdü” dedi. 1889 Mart’ında kendisine bir el yazısının tanınmış otorite, çalışmalarının daha büyük bilimsel topluluğa ulaşma şansını sunmuştur.

Kariyer boyunca Banning, kendi titiz standartlarını karşılama konusunda şüphelerle mücadele etti. Üniversite eğitimi olmadan daima bir dezavantaja düşer. Asla Charles Peck’le tanışmadı ve sahada resmi eğitim görmedi. Bu, Maryland’in Mantarları’nın el yazısı olarak dağılmasına izin vermesinin bir başka nedeni oldu . Banning, “verilen bitkilerin doğru bir şekilde tespit edildiğini belgelemekten” kaçınmaksızın yayımlamayı reddetti, diğer uzmanlar tarafından da doğrulanmıştı -bu, açıklanan türlerin çoğunu gören tek mikolog olanaksızdı.

Banning, sağlık durumu keskin bir düşüş yaşadı 1894’te, “mantar ve çiçeklerle ilgilenmek için asla hasta değilim” diyen Peck’e yazdı. Keşke bütün hayatımı o çalışmaya bırakmış olsaydım “dedi. Fakat yine de bu pişmanlığı ifade etmekte güvende hissetmedi ve geriye döndü. “Ev görevlerim zamanımı doldurdu … Görevimi yerine getirme hissiyle, botanik için sonsuz bir sevgiyi tatmaktan çok daha ölmüştüm.” Çağının bir kadını için, saf entelektüel yerine getirme erdemli bir hedef değildi- öyleydi, çünkü Banning’in sözleri, “doğru” değil.

Yine de sıradan bir kadının hayatını sürmedi; aileve arkadaşlarıyla irtibatı keserek çalışmalarına zaman tanıdı ve tüm tasarruflarını ekipman ve alan araştırmasına yerleştirdi. Erkek bilim adamları bu fedakarlıkları mesleki durumlarını iyileştirmek için yapmışlardır, ancak Banning, mikolojik anlayışı gelişmiş olduğu bilgisi dışında herhangi bir ödül de ummadı. Ne yazık ki, Charles Peck bu güvenceyi bile ona veremedi. El yazmasını gönderdikten sonra, eseriyle ilgili geribildirim umuduyla tekrar tekrar yazdı: “Sizin için bir faydanın olup olmadığını öğrenmek isterim” ve yine “Sana onun yararlılığı hakkında bir şeyler anlatmanı isterim” cevabının kanıtı kalır.

 ÖLÜMÜ

1900 yılında kendini çevresinden izole ederek sadece evi çevresinde yaşamaya başladı.Yaptığı ufak geziler sadece mantar gözlemi yapmak amaçlıydı.Daha sonra depresyona girdi ve farklı sağlık sorunları ortaya çıktı.Banning 1903 yılında Winchester’da öldü.

KAYNAKÇA

www.washingtonpost.com

www.atlasobscura.com

books.google.com.tr