Sinirbilimcilerden oluşan bir ekip beynin deneyimleri nasıl organize ettiğini anlamak için bir araştırma yaptı. Sonuçlar, beynin karşılık gelen sinir desenleri arasında oluşan örtüşme miktarına dayalı olarak bireysel deneyimleri etrafında hareket ettirdiğini gösterdi.
KATALOG DENEYİMLERİ
Beynin gezinmemize ve karar vermede bize nasıl yardımcı olduğuna ilişkin araştırmalar yaptıktan sonra, araştırmacılar şimdi beynin deneyimleri nasıl organize ettiğini keşfediyorlar.
New York Üniversitesi’nden (NYU) nörobilim uzmanlarından oluşan bir ekip, anıların zaman içinde nasıl aktarıldığını gözlemlemeye çalıştı. Özellikle, beynin farklı deneyimlerden benzer veya paylaşılan özellikleri gösterip göstermeyeceğini görmek ve bu sürecin nasıl gerçekleştiğini anlamak istediler.
Her bir cisim farklı konumları gösteren dört resimden biriyle eşleştirilirken, konuların bir bilgisayar ekranında bir dizi nesne gösterileceği bir deney gerçekleştirdiler. Daha sonra, denekler nesnelerle konumlar arasındaki eşleşmeyi test ettiler; Deney bittikten hemen sonra ve bir hafta sonra tekrar. Test sırasında, ekip, bireylerin anılarıyla ilişkili olan nöral kalıpları gözlemledi.
Bu çalışmanın sonuçları deneyden kısa bir süre sonra yapılan testte nesne-sahne eşleştirmelerinin anılarıyla bağlantılı sinirsel desenlerde çakışma olmadığını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, bir hafta sonra test sırasında beyindeki iki spesifik kısımda önemli bir örtüşme gözlemlendi: hipokampus ve medial prefrontal korteks (mPFC).
NYU’nun Psikoloji Bölümünde doçent olan Lila Davachi, “Dünyayı anlamaya çalışmak için beyin bireysel haldeki farklı tecrübeleri bilgi kümeleri haline getiriyor. Belki de kavramsal bilginin ortaya çıkmasını işaret ediyor” diyor. Açıklığa kavuşturmak için, beyin, konunun deneyimlerini meydana gelen çakışmaya dayandırarak organize etti. Sinirsel kalıplar çakıştığında ya da birlikteyken gruplanma olasılığı o kadar arttı.
ÇİZİMLERİN BELİRLENMESİ
Bulgu orada bitmedi. Ekip ayrıca bazı anılardaki ayrıntılara karşılık gelen kalıpların organizasyon sırasında daha da azaldığını fark etti. Bu, özellikle beyin deneyimimizi sıraladıktan sonra önemli ayrıntıların yavaşça kaybolduğu veya unutulduğunu gösterdiği için ilgilidir.
Araştırmanın bu yönü, ‘iyi bellek’ ile öğrenme arasındaki gerginliğe işaret ediyor. yazar Alexa Tompary; Eğer karşılaştığımız her bireysel tecrübeyi hatırlarsak, tecrübelerdeki altta yatan düzensizlikleri etkili bir şekilde öğrenebilir miyiz ? “diyor.
Bu çalışma demansı ve Alzheimer hastalığını, hafızayı zamanla etkileyen iki koşul üzerine biraz aydınlatabilir, ancak sonuncusu bunları tahrip etmek yerine sadece anılara erişimi engelleyebilir. 5 milyondan fazla Amerikalı Alzheimer hastalığından muzdaripken, 47 milyon kişi bunama yaşıyor. Çalışmanın azalmış sinir desenleri hakkındaki gözlemleri bu koşulların önlenmesine veya daha iyi bir tedavi oluşturursa, milyonlarca hayat kurtarılabilir.
Kaynaklar: Eurekalert, NYU Psikoloji
Kaynak : Tıkla
Bu makaleyi 2 dakikada okuyabilirsiniz.
Moleküler Biyoloji ve Genetik
